- عمرو ابن عبدود عامری (عَمْرْ)
ابن عبدودّ عامری. از بنی لؤی، از قریش. از سوارکاران و شجاعان مشهور قریش بود که تا هنگام مرگ اسلام نیاورد. و بسال 5 ه. ق. در غزوۀ خندق به دست علی (ع) به قتل رسید. هیچیک ازسوارکاران عهد جاهلیت شهرت عمرو بن عبدود را نداشته اند. (از الاعلام زرکلی از شرح نهج البلاغۀ ابن ابی الحدید ج 3 ص 280). نام عمرو در ادبیات فارسی نیز بسیار به کار رفته است و غالباً با نام عنتر همراه میباشد که اشاره است به عنتره بن عمرو عبسی یکی دیگر از شجاعان و سوارکاران مشهور عرب در عهد جاهلیت:
گر او رفتی بجای حیدر گرد
به رزم شاه گردان عمرو عنتر
نش آهن درع بایستی نه دلدل
نه سرپایانش بایستی نه مغفر.
دقیقی.
علی آنکه چون مور شد عمرو عنتر
ز بیم قوی نیزۀ مارسارش.
ناصرخسرو.
گاهی هزبروار برون آید
با خشم عمرو و با شغب عنتر.
ناصرخسرو.
بی نظیر و بدل آن بود که گشتند بقهر
عمرو و عنتر بسر تیغش خاسی و حسیر.
ناصرخسرو.
تا ذوالفقار جود وی آهخته شد به دهر
شد خون عمرو عنتر بخل از جهان هدر.
سوزنی
گر او رفتی بجای حیدر گرد
به رزم شاه گردان عمرو عنتر
نش آهن درع بایستی نه دلدل
نه سرپایانش بایستی نه مغفر.
دقیقی.
علی آنکه چون مور شد عمرو عنتر
ز بیم قوی نیزۀ مارسارش.
ناصرخسرو.
گاهی هزبروار برون آید
با خشم عمرو و با شغب عنتر.
ناصرخسرو.
بی نظیر و بدل آن بود که گشتند بقهر
عمرو و عنتر بسر تیغش خاسی و حسیر.
ناصرخسرو.
تا ذوالفقار جود وی آهخته شد به دهر
شد خون عمرو عنتر بخل از جهان هدر.
سوزنی